ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ညစ္စိတ္ညစ္ မ်က္နာမွာ မေပၚလြင္ေစပါနဲ႔
ဘယ္သူ႕မွ အဲဒီမ်က္နာမ်ဳိးကို မႏွစ္သက္လို႔ပါ။
ဘယ္သူ႕မွ အဲဒီမ်က္နာမ်ဳိးကို မႏွစ္သက္လို႔ပါ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲဆင္းရဲ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ စြဲမေနပါေစနဲ႔
ဘယ္သူ႔ကမွ ကိုယ့္ကို အလကား ပိုက္ဆံ လာေပးမွာ မဟုတ္လို႔ပါ။
ဘယ္သူ႔ကမွ ကိုယ့္ကို အလကား ပိုက္ဆံ လာေပးမွာ မဟုတ္လို႔ပါ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမာပန္းေမာပန္း မညီးျငဴ ပါနဲ႔
ဘယ္သူ႔မွ အေၾကာင္းမဲ႔ ကိုယ့္ကို လာကူညီမွာ မဟုတ္လို႔ပါ။
ဘယ္သူ႔မွ အေၾကာင္းမဲ႔ ကိုယ့္ကို လာကူညီမွာ မဟုတ္လို႔ပါ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဒါသႀကီးႀကိီး မိဘကိုေတာ့ ရိုေသသင့္ပါတယ္။
ကိုယ္လည္းတစ္ရက္က်ရင္ အိုမင္းသြားမွာမို႔လို႔ပါ။
ကိုယ္လည္းတစ္ရက္က်ရင္ အိုမင္းသြားမွာမို႔လို႔ပါ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡေရာက္ေရာက္ ဘ၀ကိုအရံူးမေပးလိုက္ပါနဲ႔
သန္ေခါင္းယံေက်ာ္သြားရင္ အၿမဲမိုးလင္းလာတတ္လို႔ပါ။
သန္ေခါင္းယံေက်ာ္သြားရင္ အၿမဲမိုးလင္းလာတတ္လို႔ပါ။
ကူညီဖူးတဲ့လူကို မေမ့ပါနဲ႔ ခ်စ္ဖူးတဲ့လူကို မမုန္းပါနဲ႔ ယံုၾကည္တဲ့လူကိုလည္းမလိမ္ပါနဲ႕
အခ်ိ္န္ဆိုတာ အရာရာတိုင္းကို သက္ေသမျပႏိုင္ေပမဲ့လို႔…………..
အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကိုေတာ့ ေလးေလးနက္နက္ နားလည္ သေဘာေပါက္သြားေစႏိုင္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment