တစ္ခါက နာမည္ၾကီး တကၠသိုလ္မွ ဆရာတစ္ဦးသည္ ေခ်ာင္က်ေသာ ရြာတစ္ရြာသို႔သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။
ရြာသို႔ေရာက္ေသာ္ ေလွတစီးငွားျပီး ျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။
ေလွစတင္ထြက္ေသာအခါ ဆရာက ေလွသမားအား......
" ခင္ဗ်ား သခ်ာၤေဗဒတတ္သလား"
" ကြ်န္ေတာ္ မတတ္ပါဘူး
""႐ူပေဗဒ တတ္သလား"
"ဒါလဲ မတတ္ပါဘူး"
" ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ကြန္ပ်ဴတာသံုးတတ္သလား"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး... ဒါလဲ ကြ်န္ေတာ္မတတ္ပါဘူး"
ဆရာမွာ ေခါင္းခါျပီး
"သခ်ာၤမတတ္ရင္ လူ႕ဘ၀ရဲ႕၆ပံု၂ပံုကိုခင္ဗ်ားဆံုး႐ွံဳးမယ္"
"႐ူပေဗဒ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုး႐ွဳံးမယ္"
"ကြန္ပ်ဴတာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုး႐ွဳံးမယ္"..
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဘ၀၆ပံု၄ပံုဟာ ဆံုး႐ွဳံးသြားျပီပဲ...."
ထိုခဏအတြင္း ရာသီဥတု ေျပာင္းျပီး ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္ညိဳမ်ား တက္လာသည္။
မၾကာမီ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္ေတာ့မည္။
ထိုအခါ ေလွသမားက ဆရာအား
" ခင္ဗ်ားေရကူးတတ္သလား"ဟုေမးလိုက္သည္။ ဆရာက ခဏမွ် ဆံြအျပီး
"ကြ်န္ေတာ္မကူးတတ္ဘူး တစ္ခါမွ မသင္ဖူးဘူး"ဟုျပန္ေျဖေလသည္။
ေလွသမားမွာ ေခါင္းကိုသြင္သြင္ ရမ္းျပီး..
" ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ဘ၀၆ပံုစလံုးဟာ ဆံုး႐ွဳံးရေတာ့မယ္"ဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္။
လူတေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အဆင့္အတန္း ကိုယ့္ရဲ႕စံခ်ိန္နဲ႔အျခားလူတစ္ေယာက္ကို သြားတိုင္းတာလို႔ မရပါဘူး။ ပံုျပင္ထဲက ဆရာဟာပညာရွင္တစ္ဦးပါ။သူ႔ဘ၀မွာသခ်ာၤ၊ ရူပ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ပညာေတြသာ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ထင္ေနသူပါ။ ဒီပညာေတြသာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ဟာအဓိပၸါယ္မဲ့ျပီလို႔ ထင္ေနသူပါ။
ဒါဟာ ပညာရွင္ေတြရဲ႕အယူအဆပါ။ေလွသမားအတြက္ကေတာ့ သူ႔အတြက္ ဒီပညာ မတတ္လဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အေရးၾကီးတာကသူ႔အတြက္ "ရွင္သန္" ဖို႔ အားအင္ေတြ ရွိေနဖို႔ပဲ။
ဒါေပမဲ့ အေရးၾကံဳလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာတတ္ထားတဲ့ ပညာဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္ခဲ့ဘူး။ေလွေမွာက္သြားရင္ေရကူးတတ္တဲ့ လူသာ အသက္ရွင္ခြင့္ရမွာပါ။
တပါးသူကို အထင္မေသးပါနဲ႔။
"ငါ"ဆိုတဲ့ ကိုယ့္စံႏူန္းနဲ႔ အမွားအမွန္ကို မခဲြျခားပါနဲ႔။ ဟိုလူမွာ ထီထြင္ဥာဏ္မရွိဘူး... ဒါေပမဲ့ သူဟာ ရိုးသားတယ္... မေကာင္းတာကို မၾကံစည္ တတ္ဘူး။ ဒီလူဟာ အေျပာအဆို မတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ အလုပ္ကိုၾကိဳးစားတယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္။ မခုိမကပ္ဘူး။ ငါရဲ႕ "အရည္အခ်င္း" သူ႔မွာမရွိသလို သူ႔ရဲ႕ "အရည္အခ်င္း"လဲ ငါ့မွာ မရွိဘူး ဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါနဲ႔.....
အဓိက ကေတာ့ကိုယ္ယံုၾကည္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သင့္ျမတ္ေအာင္ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။ ကိုယ့္စံႏွဳန္းနဲ႔ သူမ်ားကို တိုင္းတာဖို႔ မစဥ္းစားပါနဲ႔တဲ့......
( ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ကိုယ္နဲ႔သေဘာထားခ်င္း တိုက္ဆိုင္သူနဲ႔ ဆံုဖို႔ဆိုတာ
တကယ္တမ္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္မလြယ္လွပါဘူး။)
စာအုပ္ၿမိဳ့ေတာ္မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀သည္
No comments:
Post a Comment